w-objeciach-aniola

"Rozposcieram swe skrzydla nad ziemia....
ciemnosc przyslania slonce...
Czarne piora opadaja na twe nagie cialo.....
jedna lza splywa po policzku....
woda zmienia sie w krew...."

"czarne skrzydla zaslonily ksiezyc....
Ciemnosc otulila miasto....
Ostatni wyraz na twarzach ludzi....
ostatni krzyk rozdzierajacy gardlo....
czarne pioro spadlo na ziemie.....
wszechswiat....."

"czarna lza splywa po bladej twarzy
piora otulaja nagie cialo....
z kazdym twym dotykiem czuje bol.....
kropla krwi opada na usta,
jej slodki smak rozgrzewa wnetrze.....
Czarny aniol opuscil twe cialo...
Rozpacz...."

nie wiem czy należą się jakieś wyjaśnienia...

nie będę zamieszczać żadnych wyjaśnień ani tłumaczeń...

dlaczego powstał ten blog i skąd taka nazwa....

podam tylko kilka informacji....

to nie jest mój pierwszy blog... i zapewne nie ostatni...

ale ten jest wyjątkowy...

dlaczego wyjątkowy?

bo zrodził sie z iskry.... i ma część tej iskry...

zrodził sie z odrobiny szczęścia i miłości jaka zagościła na chwilę w moim sercu...

i ja tę chwilę wykorzystałam...

hmm... teraz należałoby powiedzieć coś o sobie....

tak wiec...

moja marna egzystencja na tym swiecie

rozpoczeła sie 16 lat temu w małej miejscowosci.....

do czego doszłam w ciagu tych 16 lat??

nauczyłam sie co to smutek...zal.....rozpacz....i nienawiść
poczułam słony smak łez i słodki smak krwi.....

zrozumiałam czym jest przyjaźń...

 nauczyłam sie słuchać problemów...

ale ciągle nie potrafię się nimi dzielić....nie z większością 

poznałam wartość człowieka.....

i jego brak wartości.....

nauczyłam sie wiele.....ale czy nie za mało....?

to tyle....:)